Sunday, October 25, 2009

Μαρία Μήτσορα, Σκόρπια δύναμη


Πρωτοδιάβασα για την Μαρία Μήτσορα στο εξαιρετικό μπλογκ voltitses . Η γραφή της Μήτσορα, για μένα, έχει κάτι από την αισθητική και την αμεσότητα πολαρόιντ στιγμιότυπων απο την δεκαετία του 80. Κουβαλά φορτία από την σκοτεινιά της New Wave μουσικής, και τον μακρινό απόηχο από τον μουσικό ρυθμό και τους στίχους της Λένας Πλάτωνος.


"....πιο βαθιά μέσα στη γυαλάδα που σερβίρονται φιλιά με θρύμματα πράσινου πάγου, πρέπει να προσέχω τα θρύμματα του πράσινου πάγου σερβίρουνε ζαλάδες...η μυρωδιά της μέντας έκρυβε την απαίσια μυρωδιά του αιθέρα, δεν είπα τίποτα μόνο <το σώμα σου καίει> και μέσα με παγώνει κάποιος θάνατος..."


Σκαλώνει η αναπνοή μου στην αναπνοή των λέξεων και στην ιδιότυπη προοπτική των εικόνων της. Οι φράσεις στήνονται και ξεστήνονται σαν φορητά σκηνικά, σύρονται στις ράγες ενός ασύνειδου καλειδοσκόπιου. Ο αφηγηματικός λόγος συχνά εισδύει στα μαγνητικά πεδία ενός ποιητικού σουρρεαλισμού που σε αφήνει άφωνο με την ευρυματικότητα και την πρωτοτυπία του. Κρυφές δυναμικές ανάγνωσης πίσω απ`την ανάγνωση, φωλιές στιγμών πίσω από τον χρόνο, ροϊκή ποιητικότητα. Σαγήνη.


"Μου έφερνε την θάλασσα. Καθώς κοίταζα την πλάτη της σα να κοίταζα την πλάτη μου στην ταράτσα ενός σπιτιού μπροστά στην θάλασσα. Μπροστά μου παραλία με άσπρα βότσαλα. Το νερό πιο ανοιχτόχρωμο κι από τυρκουάζ, ροζ κιόλας από την δύση - κάποιος παίζει πιάνο κάτω βαθιά μέσα στο σπίτι. Δεν είχε κάγκελα ή πεζούλι η ταράτσα. Στεκόμουνα στην άκρη με την πλάτη γυρισμένη προς την σκάλα. Ακουγε μ`όλη της την πλάτη το βήμα μου ν`ανεβαίνει και ν`ανεβαίνει - άκουγα την αναπνοή της ν`ανεβαίνει...."


Ακούμε τον εσώτερο, υπόκωφο βηματισμό της κοινής πραγματικότητας. Στις κοφτερές αιχμές της καθημερινότητας νοιώθουμε τα απαλά αγγίγματα μιας προσωπικής, ονειρικής οπτικής, τα αστικά τοπία γίνονται ψυχικά. Οι προσωπικές σχέσεις ενδύονται την μυθολογία της εποχής.


"Μου έχει συμβεί κι άλλοτε, σε μέρη πιο συνδεδεμένα με την παιδική μου ηλικία, από ένα τοπίο πραγματικό να περισσεύει ένα τοπίο του μυαλού..."


"Από τον σταθμό φεύγει κάθε τόσο ένα τραίνο εξπρές για μια υγρή τσέπη, γεμάτη σπόρους έτοιμους να σκάσουνε, είναι ολόκληρη ντυμένη με καταπράσινα φύλλα από μέσα κι ο αέρας τόσο πηχτός κι ο θάνατος κι ο χρόνος σκέτη κυκλικότητα...."

Στο τέλος, πέρα από την ιστορία, την όποια ιστορία του βιβλίου, αυτό που, για μένα, έχει σημασία, είναι η σαγήνη του λόγου της.... ότι για λίγο περπάτησα μαζί της, νοιώθοντας την φωνή της μαγνητικά να μου κυκλώνει τις αισθήσεις, όλες τις αισθήσεις.....

Μαρία Μήτσορα, Σκόρπια δύναμη, εκδ. Οδυσσέας, 1997 - α' έκδοση 1982

6 comments:

  1. Φίλε Δημήτρη χαίρομαι πααααααάρα πολύ που διάβασες το Σκόρπια δύναμη, αλήθεια που το εντόπισες, βιβλίο εξαντλημένο που δυσκολεύτηκα να το βρω.
    Έχει κάτι αυτή η συγγραφέας που δεν το έχω βρει αλλού, αλήθεια τη ζηλεύω...
    Ανεπιφύλακτα θα σου έλεγα να διαβάσεις και το Με λένε λέξη.

    ReplyDelete
  2. Το βιβλίο (δυστυχώς)δεν το βρήκα σε βιβλιοπωλείο για να το αγοράσω αλλά σε δανειστική βιβλιοθήκη της Θεσσαλονίκης. Ψάχνω όμως στα παλιά βιβλιοπωλεία της πόλης γιατί το θεωρώ, από κάθε άποψη, συλλεκτικό.
    Σ`ευχαριστώ πολύ, καλή σου μέρα.

    ReplyDelete
  3. Καθώς διάβαζα την παρουσίαση, σκεφτόμουν τη λέξη "αισθησιασμός"/ αισθησιακή γραφή. Τα αποσπάσματα δε με διαψεύσανε, κι έφτασα στις τελευταίες σου λέξεις "μου κυκλώνει τις αισθήσεις, όλες τις΄αισθήσεις"...
    Κάτι που το νιώθω και με τη γραφή του Γ. Ευσταθιάδη.

    Χριστινα Παπαγγελή

    ReplyDelete
  4. Δεν θα το βρεις στα βιβλιοπωλεία, μόνο σε ξεχασμένα παλαιοβιβλιοπωλεία. Δυστυχώς τα περισσότερα βιβλία της είναι εξαντλημένα από τις εκδόσεις Οδυσσέας (που δεν ξέρω αν υπάρχουν ακόμη). Ο Πατάκης που την εκδίδει τώρα ελπίζω κάποια στιγμή να σκεφτεί να επανεκδώσει αυτά τα βιβλία.
    Αλήθεια έχει η Θεσσαλονίκη αρκετά παλαιοβιβλιοπωλεία; Στην Αθήνα ο αριθμός όλο και μεγαλώνει, πράγμα πολύ ευχάριστο!

    ReplyDelete
  5. Κι εγώ δανεικά διάβασα τα πρώτα βιβλία της Μαρίας Μήτσορα. Η γραφή της είναι η αυθεντική φωνή του Εαυτού, όπως μου αρέσει να λέω. Θα πρότεινα να διαβάσεις το "Καλός καιρός/μετακίνηση" που κυκλοφορεί από τον Πατάκη - ίδια αισθαντική γραφή μα πιο αισιόδοξη.

    ReplyDelete
  6. Χριστίνα, σ`ευχαριστώ για το πέρασμά σου από δω. Δεν έχω διαβάσει Ευσταθιάδη και μάλλον πρέπει να το ψάξω.

    librarian, η αλήθεια είναι ότι έχω χάσει την επαφή μου με την πόλη καθώς έλειπα αρκετά χρόνια. Το αγαπημένο μου "ιδιαίτερο" βιβλιοπωλείο ήταν ο Λοξίας, που όμως τώρα είναι κλειστό, ελπίζω λόγω ανακαίνισης.Είμαι λοιπόν στο ψάξιμο...

    Sue, όντως η γραφή/φωνή της Μήτσορα χαρακτηρίζεται από αυθεντικότητα και ένδον αληθινότητα. Εχω διαβάσει το "Καλός καιρός/μετακίνηση" αλλά δεν με συνεπήρε τόσο όπως η "Σκόρπια δύναμη". Σ`ευχαριστώ πολύ.

    ReplyDelete