Η ιστορία διαδραματίζεται στις ΗΠΑ, την εποχή που ξεσπά το σκάνδαλο της Μ. Λουίνσκι και του Κλίντον. Ο Κόλμαν Σιλκ, καθηγητής κλασικών σπουδών στο πανεμιστήμιο της πόλης Αθήνα, κατηγορείται άδικα για ρατσιστική συμπεριφορά σε βάρος δύο φοιτητών του. Αυτό θα σημάνει το τέλος μιας πολύ επιτυχημένης καριέρας κάτω από το βάρος αυτού του στίγματος. Ξεκινώντας απ`αυτό το γεγονός, ο συγγραφέας ξετυλίγει με αριστοτεχνικό τρόπο σελίδες από την ζωή όχι μόνο του κεντρικού ήρωα αλλά και όσων των περιτριγυρίζουν, φωτίζοντας πλευρές και δομές της αμερικάνικης κοινωνίας. Μέσα από τις προσωπικές ιστορίες και σκέψεις των προσώπων αυτών μαθαίνουμε για στάσεις ζωής, πιστεύω, ηθικές, μυστικά και ψέματα, αυταπάτες και αλήθειες. Θίγονται θέματα όπως ο ρατσισμός και τα δικαιώματα των μαύρων, το Βιετνάμ και τα τραύματα που έχει αφήσει, την πολιτική ζωή στην Αμερική, την ηθικολογία και το πολιτικώς ορθό, την κρίση της τρίτης ηλικίας, τις σχέσεις μέσα στην οικογένεια, τις κλίκες στον κλειστό πανεπιστημιακό χώρο . Το ιδιωτικό και το δημόσιο. Το ιστορικό και το ατομικό. Tαυτότητα /ταυτότητες (έχουμε τελικά την δυνατότητα και την δύναμη να επιλέξουμε;). Η οικογένεια, η θρησκεία, η φυλή, το χρώμα σαν μορφές εξουσίας και στοιχεία που καθορίζουν την ζωή μας. Τι είναι τελικά αυτό που καθορίζει την ζωή μας;
Ανάμεσα στα άλλα πρόσωπα, υπάρχει και το alter ego του Ροθ, ο συγγραφέας Νέιθαν Ζούκερμαν, ο οποίος ψάχνει το υλικό του και γράφει το συγκεκριμένο βιβλίο. Το ενδιαφέρον του αναγνώστη ανατροφοδοτείται συνεχώς μέσα από το στοιχείο της έκπληξης. Οι ιστορίες ανοίγονται σταδιακά με αναδρομές και παρεκβάσεις και ξαναφωτίζονται κάτω από διαφορετικά πρίσματα. Μαθαίνουμε έκλπηκτοι το μυστικό του Σιλκ για την φυλή του στη σελίδα 116 του βιβλίου. Ο συγγραφέας-αφηγητής το μαθαίνει προς το τέλος, στην κηδεία του Σιλκ, από την αδερφή του.
Είναι μυθιστόρημα πολυφωνικό. Οι ήρωες μιλούν με την δική τους φωνή και από την δική τους οπτική γωνία.Η γλώσσα διακρίνεται από ακρίβεια. Τα πολιτικά και κοινωνικά σχόλια πηγαίνουν σε βάθος. Ειρωνία και σαρκασμός.
*
«Φεύγεις τελικά από το σπίτι σου, το αρχετυπικό εμείς, μόνο και μόνο για να βρείς ένα άλλο ‘εμείς’; ....Οπως δεν μπορείς ν`αφήσεις αυτό το μικροσκοπικό ‘αυτοί’ να γίνει ‘εμείς’ και να σου επιβάλει την ηθική του, έτσι δεν μπορείς ν`αφήσεις το μεγάλο ‘αυτοί’ να σου επιβάλει τη μισαλλοδοξία του. Οχι στη τυραννία του ‘εμείς’ και το πρώτο πληθυντικό του κι ο,τι άλλο θέλει να σου χώσει στο κεφάλι. Οχι στη τυραννία του ‘εμείς’ που λαχταράει να σε καταβροχθίσει, του πιεστικού, ιστορικού, αναπόδραστου ηθικού εμείς με το επίβουλό του E pluribus unum-Εις εκ των πολλών....αλλά το φυσικό και ακατέργαστο εγώ με όλη την ευελιξία του. Ανακάλυψη του εαυτού σου...» σελ.144
No comments:
Post a Comment