Φωτογραφία Araki Nobuyosi, "Yuko dormant"-A sentimental Jurney, 1971 από το βιβλίο:
Gian Carlo Calza, Style Japon, Editions Phaidon, Paris 2007, pgs 304
*
Καμιά φορά, ανοίγεις ένα βιβλίο....και βρίσκεσαι να ταξιδεύεις , άμεσα κι απλά, στα ήρεμα νερά ενός κόσμου τόσο διαφορετικού από τον δικό σου....
*
Το βιβλίο του Gian Carlo Calza "Style Japon" μπορεί να πάρει άνετα θέση πάνω στο τραπέζι σου και να μείνει εκεί για μέρες, κλειστό ή ανοιχτό, θροϊζουσα συντροφιά, εύκολο ανάγνωσμα για να ξεχνιέσαι κοιτώντας απλά τις υπέροχες φωτογραφίες...ή, μέσο εισαγωγής στις ποικίλες πλευρές και τις σκιερές διαστάσεις ενός μακραίωνου πολιτισμού όπως ο Ιαπωνικός. Αισθητική, τρόπος ζωής, έθιμα, ποίηση, ζωγραφική, αρχιτεκτονική, φαγητό, φιλοσοφία, βοτανική, τσάι, θεατρο....
*
Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μεγάλα κεφάλαια 1.Η ομορφιά του ακανόνιστου, 2.Το αίσθημα της φύσης, 3.Μεγάλοι δάσκαλοι. Το κάθε κεφάλαιο χωρίζεται σε υποκεφάλαια, ενδεικτικά αναφέρω, Το τσάι και η αισθητική του ακαθόριστου, Εικόνες του κενού, Το κρυφό μυστικό του θεάτρου ΝΟ, Τα δάκρυα της μάσκας, Τα χρώματα της σκοτεινιάς, Η αρμονία των πραγμάτων, Φύση και ομορφιά στον "Πλέοντα Κόσμο", Χοκουσάι -ο τρελόςτης ζωγραφικής, Μισιμα -πότε θα δώσετε τέλος στην ζωή σας μαίτρ....
*
Χωρίς να είναι μια εξειδικευμένη επιστημονική μονογραφία που εξαντλεί το θέμα της σε κάθε λεπτομέρεια, καταφέρνει και δίνει μια πλήρη εικόνα ενός τόσο σημαντικού πολιτισμού χωρίς να κουράζει. Καίριο, ουσιαστικό, περιεκτικό. Μπορεί να αποτελέσει το έναυσμα και την αρχή για να εντρυφήσει κανείς και να ψάξει για πιο εξειδικευμένη βιβλιογραφία.
photo, Fukuhara Shinzo, Printemps,Okutama, 1930
Michel Maslan, Gheisha jouant du shamisen, années1890
Matsumura Yoshiharu, Le pin Sumiyoshi, Kyoto
"η περιγραφή των παλατιών και των κήπων μας δίνει την εικόνα μιας αρχιτεκτονικής που στηρίζεται κυρίως στο ξύλο και ελάχιστα στο χτίσιμο. Μια αρχιτεκτονική ανοιχτή, ελαφριά, σχεδόν αέρινη. Η φύση, με τους ρυθμούς και τις εναλλαγές της, μπορούσε να εισέρχεται στο εσωτερικό και να εξέρχεται από κει άνετα. Κανείς δεν έψαχνε να συντηρήσει μέσα σε μασιφ τοίχους τα στοιχεία μιας εποχής κατά την διάρκεια μιας άλλης. Εξοχικά, κατοικίες, παλάτια και αλλέες μοιάζουν να έχουν κατασκευαστεί για να ενδυναμώνουν την αίσθηση της αρμονίας ανάμεσα στον άνθρωπο και την φύση".
"Για τους Ιάπωνες συγγραφείς και καλλιτέχνες, μέσα στην ζωή υπάρχει ένας χώρος, όπου η πραγματικότητα που είναι αδιαχώριστη από το ημίφως αποτελεί τον κανόνα. Οπου τα χρώματα, θαμπά στην εμφάνισή τους, αποκτούν την λάμψη τους όχι από έναν τεχνητό φωτισμό, αλλά από κάποια ιδιότητα εσωτερική. Οπου ο σκοτεινός, ζεστός και εύπλαστος κόσμος της ύλης έρχεται σε αντίθεση με την φωτεινή, ψυχρή και αφηρημένη σφαίρα των ιδεών. Ενας χώρος που εμπλουτίζει την σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και το αντικείμενο, όπου κανένα φως δεν χρειάζεται για να δούμε και να γνωρίσουμε, αλλά, όπου η γνώση αποκτάται μέσα από αντανακλάσεις και καθρεφτισμούς, όπου η σκιά δεν αλλοιώνει το εσωτερικό φως των αντικειμένων....."
"Η ιαπωνική κουζίνα είναι τελείως διαφορετική από την δυτική. Συνταιριάζει την γεύση με την αισθητική. Βασικό στοιχείο της είναι η διατήρηση των φυσικών χαρακτηριστικών. Κάθε εποχή έχει τα δικά της υλικά, όχι μόνο όσον αφορά στην παραγωγή και την διατήρηση των τροφίμων αλλά και σε σχέση με τα χρώματα, τις γεύσεις, τον τρόπο παρουσίασης και γευσιδοκιμασίας. Κι αυτό οφείλεται όχι τόσο στην ανάγκη όσο στην επιθυμία για μια βαθύτερη αντισστοιχία με τους ρυθμούς της φύσης. Η προετοιμασία των εδεσμάτων είναι ένα θέαμα ξεχωριστό. Οι χειρονομίες του σεφ σχεδόν τελετουργικές, τα υλικά, ζωικά ή φυτικά, χρησιμοποιούνται με σεβασμό, σχολαστικότητα και ακρίβεια σε κάθε λεπομέρεια...όλα παρακινούν τον θεατή να συμμετέχει σαν συνεργός προσεκτικός και οξυδερκής....Πέρα από την γεύση των τροφίμων, είναι η γεύση της ίδιας της φύσης που αφομοιώνουμε...."
Gian Carlo Calza, Style Japon, traduit de l'anglais par Philipe Mothe, Editions Phaidon, Paris*
Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μεγάλα κεφάλαια 1.Η ομορφιά του ακανόνιστου, 2.Το αίσθημα της φύσης, 3.Μεγάλοι δάσκαλοι. Το κάθε κεφάλαιο χωρίζεται σε υποκεφάλαια, ενδεικτικά αναφέρω, Το τσάι και η αισθητική του ακαθόριστου, Εικόνες του κενού, Το κρυφό μυστικό του θεάτρου ΝΟ, Τα δάκρυα της μάσκας, Τα χρώματα της σκοτεινιάς, Η αρμονία των πραγμάτων, Φύση και ομορφιά στον "Πλέοντα Κόσμο", Χοκουσάι -ο τρελόςτης ζωγραφικής, Μισιμα -πότε θα δώσετε τέλος στην ζωή σας μαίτρ....
*
Χωρίς να είναι μια εξειδικευμένη επιστημονική μονογραφία που εξαντλεί το θέμα της σε κάθε λεπτομέρεια, καταφέρνει και δίνει μια πλήρη εικόνα ενός τόσο σημαντικού πολιτισμού χωρίς να κουράζει. Καίριο, ουσιαστικό, περιεκτικό. Μπορεί να αποτελέσει το έναυσμα και την αρχή για να εντρυφήσει κανείς και να ψάξει για πιο εξειδικευμένη βιβλιογραφία.
photo, Fukuhara Shinzo, Printemps,Okutama, 1930
Michel Maslan, Gheisha jouant du shamisen, années1890
Matsumura Yoshiharu, Le pin Sumiyoshi, Kyoto
"η περιγραφή των παλατιών και των κήπων μας δίνει την εικόνα μιας αρχιτεκτονικής που στηρίζεται κυρίως στο ξύλο και ελάχιστα στο χτίσιμο. Μια αρχιτεκτονική ανοιχτή, ελαφριά, σχεδόν αέρινη. Η φύση, με τους ρυθμούς και τις εναλλαγές της, μπορούσε να εισέρχεται στο εσωτερικό και να εξέρχεται από κει άνετα. Κανείς δεν έψαχνε να συντηρήσει μέσα σε μασιφ τοίχους τα στοιχεία μιας εποχής κατά την διάρκεια μιας άλλης. Εξοχικά, κατοικίες, παλάτια και αλλέες μοιάζουν να έχουν κατασκευαστεί για να ενδυναμώνουν την αίσθηση της αρμονίας ανάμεσα στον άνθρωπο και την φύση".
"Για τους Ιάπωνες συγγραφείς και καλλιτέχνες, μέσα στην ζωή υπάρχει ένας χώρος, όπου η πραγματικότητα που είναι αδιαχώριστη από το ημίφως αποτελεί τον κανόνα. Οπου τα χρώματα, θαμπά στην εμφάνισή τους, αποκτούν την λάμψη τους όχι από έναν τεχνητό φωτισμό, αλλά από κάποια ιδιότητα εσωτερική. Οπου ο σκοτεινός, ζεστός και εύπλαστος κόσμος της ύλης έρχεται σε αντίθεση με την φωτεινή, ψυχρή και αφηρημένη σφαίρα των ιδεών. Ενας χώρος που εμπλουτίζει την σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και το αντικείμενο, όπου κανένα φως δεν χρειάζεται για να δούμε και να γνωρίσουμε, αλλά, όπου η γνώση αποκτάται μέσα από αντανακλάσεις και καθρεφτισμούς, όπου η σκιά δεν αλλοιώνει το εσωτερικό φως των αντικειμένων....."
"Η ιαπωνική κουζίνα είναι τελείως διαφορετική από την δυτική. Συνταιριάζει την γεύση με την αισθητική. Βασικό στοιχείο της είναι η διατήρηση των φυσικών χαρακτηριστικών. Κάθε εποχή έχει τα δικά της υλικά, όχι μόνο όσον αφορά στην παραγωγή και την διατήρηση των τροφίμων αλλά και σε σχέση με τα χρώματα, τις γεύσεις, τον τρόπο παρουσίασης και γευσιδοκιμασίας. Κι αυτό οφείλεται όχι τόσο στην ανάγκη όσο στην επιθυμία για μια βαθύτερη αντισστοιχία με τους ρυθμούς της φύσης. Η προετοιμασία των εδεσμάτων είναι ένα θέαμα ξεχωριστό. Οι χειρονομίες του σεφ σχεδόν τελετουργικές, τα υλικά, ζωικά ή φυτικά, χρησιμοποιούνται με σεβασμό, σχολαστικότητα και ακρίβεια σε κάθε λεπομέρεια...όλα παρακινούν τον θεατή να συμμετέχει σαν συνεργός προσεκτικός και οξυδερκής....Πέρα από την γεύση των τροφίμων, είναι η γεύση της ίδιας της φύσης που αφομοιώνουμε...."
2007, pgs 304
Πρώτη έκδοση στα ιταλικά στις εκδόσεις Giulio Einaudi, 2002
No comments:
Post a Comment