Tuesday, June 1, 2010

Τα πράγματα δεν έχουν έννοια, έχουν ύπαρξη.



"Το μυστήριο των πραγμάτων είναι πού;
Πού`ναι και δεν φαίνεται
τουλάχιστον να μας επιδείξει τ`είναι μυστήριο;
Τι ξέρει το ποτάμι γι`αυτό και τι ξέρει το δέντρο;
Κι εγώ που δεν είμαι περισσότερο απ`αυτά, τι ξέρω γι`αυτό;
Πάντα σαν κοιτάζω τα πράγματα και σκέφτομαι τι σκέ-
φτονται οι άνθρωποι γι`αυτά,
γελάω σαν νεροσυρμή που ηχεί δροσερή σε μια πέτρα.
Γιατί η μόνη απόκρυφη αίσθηση των πραγμάτων
είναι πως δεν έχουν απόκρυφη αίσθηση καμία,
είναι πιο περίεργο απ`όλα τα περίεργα
κι απ`τα όνειρα όλων των ποιητών
και τις σκέψεις όλων των φιλοσόφων
πως τα πράγματα είναι ό,τι φαίνονται πως είναι
και πως δεν υπάρχει τίποτα να καταλάβεις.

Κι αυτό`ναι ότι οι αισθήσεις μου έμαθαν μόνες:
τα πράγματα δεν έχουν έννοια, έχουν ύπαρξη.
Τα πράγματα είναι η μόνη απόκρυφη αίσθηση των πραγ-
μάτων".

Φερνάντο Πεσσόα, Ποιήματα του Αλμπέρτο Καέϊρο, εισαγωγή μετάφραση Φ.Δ.Δρακονταειδής,
εκδόσεις Γνώση, 1982

2 comments:

  1. Το ποίημα αυτό δεν μπορώ να το αναγνωρίσω ως...ποίημα.Δεν βλέπω εν προκειμένω μια γλώσσα ποιητική,αλλά έναν φιλοσοφικό Λόγο,ένα ακόμη διανοητικό παιχνίδι,ένα ακόμη παράξενο "νούμερο" που μας επιφυλάσσει ο θαυματοποιός Πεσσόα με τον θίασο των ετερωνύμων του.Ωστόσο δεν μπορώ παρά να ομολογήσω ότι με εκφράζει σε μεγάλο βαθμό! Οι έννοιες,εξ ορισμού αφηρημένες και άυλες,πάντα με ξένιζαν,σε αντίθεση με την ύπαρξη που είναι απτή,συγκεκριμένη και κραυγάζει αδιαλείπτως την αλήθεια της.Αυτή την ύπαρξη που δεν διαισθανόμαστε ούτε επινοούμε,αλλά αντιλαμβανόμαστε αισθητηριακά,μια "επιφάνεια" που ταυτίζεται απολύτως με την πραγματικότητα...

    ReplyDelete
  2. Αγαπητέ Ετερώνυμε,
    αυτό το βιβλίο του Πεσσόα το είχα διαβάσει αρκετά χρόνια πριν και το είχα προσπεράσει γρήγορα. Τωρα που ξαναέπεσε στα χέρια μου βρήκα ότι με εκφράζει απόλυτα, σαν σύνολο, αλλά κυρίως το συγκεκριμένο ποίημα. Εχω την τάση να κοιτάζω τα πράγματα με πολύ συναισθηματισμό και μέσα από πολλά πρίσματα και σκέψεις επί σκέψεων, επιδιώκοντας να ξεσκεπάσω υποτιθέμενα κρυφά νοήματα και περίπλοκες συνδέσεις...
    Αυτοί οι στίχοι εδώ με διδάσκουν
    Α π λ ό τ η τ α. Εναν άμεσο κι ακέραιο τρόπο να προσλαμβάνεις τον κόσμο γύρω σου.Χαίρομαι που εκφράζει κι εσένα.
    Οσο για την ποιητικότητα της γλώσσας του, διαφωνώ. Νομίζω ότι έχει ένα δικό του ύφος και ρυθμό, με γλωσσική κι εκφραστική οικονομία που ταιριάζει στο περιεχόμενο και την περσόνα του "ομιλητή".Θα`θελα πολύ να μπορούσα να διαβάσω τον Πεσσόα στην δική του γλώσσα, καθώς κάθε μετάφραση (ειδικά της ποίησης) νομίζω ότι χάνει πολλά από το πρωτότυπο.
    Σ`ευχαριστώ πολύ για την συντροφιά σου.

    ReplyDelete